Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Θυμάρια.....



Πάνε και τα θυμάρια! Αργήσαμε βέβαια να τρυγήσουμε κατά 2-3 μέρες τα μελίσσια στο Κομηλιό/Δράγανο, Λευκάδος αλλά ξεκούραστα τρυγήθηκαν αφού ένας κρύος αεράκος σε δρόσιζε που και που ανήμερα της Αγ. Παρασκευής και σχεδόν όλες τις επόμενες μέρες.





Όλη την εβδομάδα ‘δω ‘κει ήταν ακόμη ανθισμένα μερικά θυμαράκια αλλά ήρθε το τέλος του θυμαριού αφού τα μελίσσια ήταν σε μια κατάσταση βαθιάς πείνας λίγο προτού ξεκινήσουν να τρώνε τα αποθέματα τους….(αχ αυτό το απόθεμα πόσο πολύτιμο ήταν για μας!)…άρα έπρεπε οπωσδήποτε να τρυγηθούν και αν μεταφερθούν εσπευσμένα.




Την τελευταία μέρα επίσης ευχάριστο ήταν που πάνω στον τρύγο οι μέλισσες ήταν πολύ ήρεμες και τρυγούσαμε χωρίς μάσκα (και γάντια αλλά συνήθως δουλεύουμε πάντα χωρίς γάντια). Το δυσάρεστο και το αγχωτικό ήταν που έπρεπε να προσέχουμε βέβαια να μην «μουστώσουν» τα μελίσσια στα μέλια (πλαίσια που πήραμε) και έτσι κλείναμε ορμητικά τα πατώματα με ταινίες όπου υπήρχε έστω μια χαραμάδα για να μην μπαίνουν μέσα μέλισσες και να μην τους «μύριζε» και υπάρξει πρόβλημα λεηλασιών (αυτό πάντα γίνεται όταν τα μελίσσια είναι σε κατάσταση πείνας και δεν βρίσκουν σχεδόν τίποτα έξω στην φύση).


Ουσιαστικά δουλεύαμε εντατικά και με γρήγορο ρυθμό που σημαίνει και κούραση και σπάσιμο νεύρων αλλά ο αεράκος σε ξεκούραζε …..όπως και ο τζίτζικας έκανε αυτό το τραγουδάκι του και χαμογελούσες….



Κάθε βραδάκι πηγαίναμε και τρώγαμε στον αδελφό μου τον Σωτήρη στο μαγαζί του στο Νύδρι, Λευκάδος «Ο Σωτήρης» ψησταριά-οβελιστηριο και κόβαμε κηρήθρα και μασούσαμε εμείς και κερνούσαμε και τους πελάτες! …και όλοι έγλυφαν τα δάχτυλα τους! Τελικά το μέλι βγήκε το κάτι άλλο! Εξαιρετικό σε άρωμα και παχύρρευστο αλλά όχι μεγάλες ποσότητες!





(Βασιλική, Λευκάδος)


(Νυδρί, Λευκάδος)


Αφού τρυγήθηκαν όλα τα μελίσσια την τελευταία μέρα καθίσαμε και ξεκουραστήκαμε και περιμέναμε να σουρουπώσει….ώρα για φόρτωμα….αφού ήταν κατεβασμένα (μονώροφα) σχεδόν όλα τα μελίσσια ήταν αναμενόμενο να φορτώσω και εγώ.... για να φύγουμε πιο γρήγορα από την Λευκάδα….




Και ξεκινήσαμε το ταξίδι….


Χαιρετάμε την Λευκάδα στην γέφυρα!

Τα μεσάνυχτα-ξεμερώματα φτάσαμε πάνω στα Γάβρενα μια τοποθεσία στο χωριό Αγ. Δημήτριος, 35-45 λεπτά με το φορτηγό πιο πέρα απ το χωριό μου την Χρύσω, (Νομός Ευρυτανίας)….τα «αράξαμε» εκεί για περδικάκι και ρίγανη όπου τα μελίσσια που έχουμε μόνιμα στην Χρύσω στην τοποθεσία ΑΪρος άσπρισαν μέσα.






Τελικά φτάσαμε στο Καρπενήσι…..με τον ήλιο να με «στραβωνει»……αυτά έχει η νομαδική μελισσοκομία…Καλή συνέχεια…..