Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Κρήτη - 2ο Παγκρήτιο Συνέδριο Μελισσοκομίας

(Μέλισσες των Μαλίων, Κρήτη -Μινωική Εποχή)

Μετά το ξεκαθάρισμα στο δεύτερο βάρεμα πεύκου (Βόρεια Εύβοια) και πριν τον τρύγο σκέφτηκα να πάω να ξεκουραστώ μια εβδομάδα στην Κρήτη, “εκμεταλλεύοντας” και το γεγονός ότι ήταν το 2ο Παγκρήτιο Μελισσοκομικό Συνέδριο (21-22 Οκτωβρίου 2010) στην Ιεράπετρα, Λασιθίου και να γνωρίσω από κοντά την ομορφιά της Κρήτης όπως και πολλούς γνωστούς μου.




Είδα και γνώρισα από κοντά δύο μελισσοκομικά φυτά της Κρήτης όπως το αρμυρίκι (tamarix Africana) και χαρουπιά (ceratonia siliqua) και εμαθα και παρα πολλα άλλα απ' την κ. Μαρία Βαρσιδαμάκη (Γεωπόνος-Εντομολόγος) που ανέφερε «τα Μελισσοκομικά Φυτά της Κρήτης» την 2η μέρα του Συνεδρίου.

(Φωτο. : αρμυρίκι)




Χάρηκα που γνώρισα στο Συνέδριο, πολλά άτομα (φίλοι του facebook και bloggers) που γνώρισα μέσω διαδικτύου που ασχολούνται με την μελισσοκομία ερασιτεχνικά και επαγγελματικά:

Μανώλης Αγιουτάκης (arxontiko.blogspot.com),

Γιάννης Καζάνης (johnybee.blogspot.com),

Παντελής Περράκης (chaniabee.blogspot.com),

Αλέξανδρος Παπαδάκης (galifabee.blogspot.com),

Ελένη Καλλιακούδα (elenhkal.blogspot.com),

Ηρακλής Μυτιληναίος, Νίκος Κακογιαννάκης, Νίκος Περάκης, Γιώργος Ντουκάκης,
και Roger White (βασιλοτρόφος SuperBee), ο κ. Χαλεκατεβάκης Ηλίας (ΓΕ.Σ.Α.Σ.Ε) καθηγητές όπως ο κ. Χαριζάνης Πασχάλης (Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), κ. Ανδρέας Θρασυβούλου {Εργαστήριο Μελισσοκομίας και Σηροτροφίας , Σχολή Γεωπονίας ( Α.Π.Θ.)} και άτομα της ΟΜΣΕ όπως η κ. Χριστίνα Κουβαρά (ταμίας ΟΜΣΕ) και προχθές γνώρισα από κοντά στο μαγαζί μου, ήρθε η κ. Αγλαΐα Κοντοθανάση (ΟΜΣΕ- Γεωπόνος Α.Π.Θ. ΜSc- Επόπτρια Μελισσοκομίας),που με συγχαίρει για το μαγαζί μου («Ευχαριστώ») η οποία ήταν επίσης στην Κρήτη στο Συνέδριο αλλά δεν έτυχε να συστηθούμε εκεί.

Στο συνέδριο πολλές εισηγήσεις μου έκαναν εντύπωση αλλά αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση και ήταν κάτι το χρήσιμο για μένα ήταν της κ. Γούναρη Σοφία (Ερευνήτρια Ε.Θ.Ι.Α.Γ.Ε) , που αναφέρθηκε «Στα νεότερα στοιχεία για την εξάπλωση του Matsucocus Josephi στην Ελλάδα.»

Βέβαια για τους Κρητικούς μελισσοκόμους πιστεύω το μείζον θέμα ήταν το ΠΟΠ για το πευκοθύμαρο.

Για περισσότερες πληροφορίες για το 2ο Παγκρήτιο Μελισσοκομικό Συνέδριο ανατρέξετε στα ακόλουθα blog: http://galifabee.blogspot.com/ και http://chaniabee.blogspot.com/

(Μονή Τοπλού)

Σας ευχαριστώ όλους για την φιλοξενία στην Κρήτη και χάρηκα πραγματικά που σας γνώρισα όλους από κοντά.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

"Μελισσοκομικό Βήμα"

Πριν από 2 εβδομάδες, πριν να βάλω το κλειδί να ανοίξω το μαγαζί με Καλημερίζει ο ταχυδρόμος και μου δίνει τον φάκελο του περιοδικού «Μελισσοκομικό Βήμα» (‘Ετος 8ο, τεύχος 47ο, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2010) και όπως το άνοιξα και ξεφύλλιζα στο τέλος είδα προς έκπληξη μου μια φωτογραφία μου! Δεν ήξερα ότι θα έγραφαν για το blog μου!





Ευχαριστώ την Ο.Μ.Σ.Ε. (Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος) για την αναφορά τους και μεταφέρω μερικά απ' τα όμορφα τους λόγια:

«Για τους Ευρυτάνες “Το Σπίτι του Μελιού” είναι το κατάστημα της οικογένειας Καρανίκα, περίφημο για την ποιότητα του μελιού της.»

«....συστήνεται ανεπιφύλακτα από όλους τους ασχολούμενους με τον χώρο των μελισσοκομικών ιστολογιών.»

«Και όλα αυτά συνοδευόμενα με όμορφες εντυπωσιακές εικόνες αλπικού τοπίου, που αποδεικνύουν την ερωτική σχέση της μέλισσας και του μελισσοκόμου με το φυσικό περιβάλλον.»


Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

"Ορεινό Ανθόμελο Ευρυτανίας"




Ήρθε το τέλος της μελισσοκομικής χρονιάς τους έτους 2010 στον Νομό Ευρυτανίας και ανήμερα της Παναγίας της Στάνας (8 Σεπτεμβρίου) στα Άγραφα Ευρυτανίας τελειώσαμε τον τρύγο στο περδικάκι, ρίγανη και γαλαζούλα μετά από μια εβδομαδα.





Το περδικάκι, αναφέρεται σε άλλα 2 μελισσοκομικά blog (kokkini-melissa.blogspot.com & trikalinos-meli.blogspot.com), είναι ένα φυτό πολύ γνωστό στους μελισσοκόμους της περιοχής μας.



Το περδικάκι έχει την συνήθεια να φύεται (ευδοκιμεί περισσότερο στην τούνδρα άνω των 1500 μέτρων) στο φαλακρό μέρος του βουνού πιο ψηλά απ’ όπου φύονται τα έλατα και να ανθίζει πρώτα πιο ψηλά στο βουνό και σιγά- σιγά σε χαμηλότερο υψόμετρο. Ανθίζει τέλη Ιουλίου μέχρι μέσα Αυγούστου. Η επιστημονική του ονομασία είναι satureja montana και πολλοί το μπερδεύουν με το thymus praecox Albus (άσπρο θυμάρι, white moss thyme/white creeping thyme) αλλά το θυμάρι έχει πιο στρογγυλά φύλλα, τα άνθη είναι σχεδόν όμοια σε όψη.

Η ρίγανη στα δικά μας βουνά είναι η origanum heracleoticum L. (greek oregano). Φέτος νομίζω είχε την τιμητική της, έβρεξε την κατάλληλη στιγμή τον Ιούνιο και τον Ιούλιο και έδωσε αρκετό νέκταρ.

Η γαλαζούλα (το blog kokkini-melissa.blogspot.com το αναφέρει ως «ρούδι» αλλα εμεις εδώ στην Ευρυτανία το λέμε γαλαζούλα) είναι ένα φυτό πάλι πολύ γνωστό και μεγάλου μελισσοκομικού ενδιαφέροντας στην Ευρυτανία ως προς την γύρη και το νέκταρ που προσφέρει τον Αύγουστο.





Ευδοκιμεί σε μεγάλα υψόμετρο με πολύ απόκρημνα βράχια και ξηρό κλίμα. Το επιστημονικό του όνομα είναι salvia clevelandii (“pozo blue”-alpine Cleveland-musk sage-blue sage), είναι όψιμο φασκόμηλο (αλισφακιά). {Δεν έχει καμία σχέση με το γαλάζιο αγκάθι που είναι επίσης μελισσοκομικό φυτό eryngium planum (blue sea holly)}










Όσον αφορά το μέλι που βγάλαμε? Ξεχωριστό όπως πάντα! «Ανώτερο απ το θυμάρι» όπως λένε οι πελάτες μας που το έχουν δοκιμάσει και ντόπιοι γνωστοί μας μελισσοκόμοι για τη γεύση του! Το μέλι από περδικάκι, ρίγανη και άλλα αγρια λούλουδια των βουνών φέτος είναι ανοιχτόχρωμο (σε σχέση με το μέλι ελατήσιο στην παρακάτω φωτογραφία), παχύρρευστο, τέλειο σε άρωμα (κατά την γνώμη μου ) και άριστη υφή στην γλώσσα!







Ο απολογισμός του τελευταίου τρύγου στον Νομό Ευρυτανίας ήταν γενικά μια μέτρια προς άσχημη (περισσότερο) χρονιά το 2010. Νομίζω ότι άκαρπες ήταν οι προσπάθειες μας να συντηρήσουμε τα μελίσσια δυνατά για τις επόμενες μελιτοεκκρίσεις και να βγάλουμε τις αναμενόμενες ποσότητες μελιού.
Όλα τα προβλήματα δημιουργήθηκαν λόγο έλλειψης βροχής τον Αύγουστο . Το περδικάκι άνθισε ψηλά στο βουνό αλλά όχι χαμηλά (κάτω φωτογραφία). Ευτυχώς μας έσωσε λίγο η ρίγανη και η γαλαζούλα.



Ο κισσός (hedera helix-english ivy) παρατηρήσαμε αυτή την εβδομάδα δεν άνοιξε καλά και εκεί που άνοιξε δεν δίνει τίποτα….μάταια τον ψάχνουν όμως όλων των ειδών εντόμων.



Περιμένουμε τα ρείκια (Ν. Αιτωλοακαρνανία) και τον πεύκο {δευτερο βάρεμα} (Ν. Εύβοια) για τις μεταφορές για να έχουν καλό ξεχειμώνιασμα και να συμπληρώσουμε το «χαμένο έδαφος» σε ποσότητες μελιού….γενίκα μια απαισιοδοξία επικρατεί όμως…..δεν έχει δώσει κανένα απ τα δυο καλά δείγματα λόγο έλλειψης βροχής (σε μερικά μέρη τα ρείκια άνοιξαν απ’ τις πολλές βροχές του Ιουλίου στα τέλη του μηνός).

Πιστεύω όμως τα δυνατά μελίσσια θα μας δώσουν κάτι. ………

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Θυμάρια.....



Πάνε και τα θυμάρια! Αργήσαμε βέβαια να τρυγήσουμε κατά 2-3 μέρες τα μελίσσια στο Κομηλιό/Δράγανο, Λευκάδος αλλά ξεκούραστα τρυγήθηκαν αφού ένας κρύος αεράκος σε δρόσιζε που και που ανήμερα της Αγ. Παρασκευής και σχεδόν όλες τις επόμενες μέρες.





Όλη την εβδομάδα ‘δω ‘κει ήταν ακόμη ανθισμένα μερικά θυμαράκια αλλά ήρθε το τέλος του θυμαριού αφού τα μελίσσια ήταν σε μια κατάσταση βαθιάς πείνας λίγο προτού ξεκινήσουν να τρώνε τα αποθέματα τους….(αχ αυτό το απόθεμα πόσο πολύτιμο ήταν για μας!)…άρα έπρεπε οπωσδήποτε να τρυγηθούν και αν μεταφερθούν εσπευσμένα.




Την τελευταία μέρα επίσης ευχάριστο ήταν που πάνω στον τρύγο οι μέλισσες ήταν πολύ ήρεμες και τρυγούσαμε χωρίς μάσκα (και γάντια αλλά συνήθως δουλεύουμε πάντα χωρίς γάντια). Το δυσάρεστο και το αγχωτικό ήταν που έπρεπε να προσέχουμε βέβαια να μην «μουστώσουν» τα μελίσσια στα μέλια (πλαίσια που πήραμε) και έτσι κλείναμε ορμητικά τα πατώματα με ταινίες όπου υπήρχε έστω μια χαραμάδα για να μην μπαίνουν μέσα μέλισσες και να μην τους «μύριζε» και υπάρξει πρόβλημα λεηλασιών (αυτό πάντα γίνεται όταν τα μελίσσια είναι σε κατάσταση πείνας και δεν βρίσκουν σχεδόν τίποτα έξω στην φύση).


Ουσιαστικά δουλεύαμε εντατικά και με γρήγορο ρυθμό που σημαίνει και κούραση και σπάσιμο νεύρων αλλά ο αεράκος σε ξεκούραζε …..όπως και ο τζίτζικας έκανε αυτό το τραγουδάκι του και χαμογελούσες….



Κάθε βραδάκι πηγαίναμε και τρώγαμε στον αδελφό μου τον Σωτήρη στο μαγαζί του στο Νύδρι, Λευκάδος «Ο Σωτήρης» ψησταριά-οβελιστηριο και κόβαμε κηρήθρα και μασούσαμε εμείς και κερνούσαμε και τους πελάτες! …και όλοι έγλυφαν τα δάχτυλα τους! Τελικά το μέλι βγήκε το κάτι άλλο! Εξαιρετικό σε άρωμα και παχύρρευστο αλλά όχι μεγάλες ποσότητες!





(Βασιλική, Λευκάδος)


(Νυδρί, Λευκάδος)


Αφού τρυγήθηκαν όλα τα μελίσσια την τελευταία μέρα καθίσαμε και ξεκουραστήκαμε και περιμέναμε να σουρουπώσει….ώρα για φόρτωμα….αφού ήταν κατεβασμένα (μονώροφα) σχεδόν όλα τα μελίσσια ήταν αναμενόμενο να φορτώσω και εγώ.... για να φύγουμε πιο γρήγορα από την Λευκάδα….




Και ξεκινήσαμε το ταξίδι….


Χαιρετάμε την Λευκάδα στην γέφυρα!

Τα μεσάνυχτα-ξεμερώματα φτάσαμε πάνω στα Γάβρενα μια τοποθεσία στο χωριό Αγ. Δημήτριος, 35-45 λεπτά με το φορτηγό πιο πέρα απ το χωριό μου την Χρύσω, (Νομός Ευρυτανίας)….τα «αράξαμε» εκεί για περδικάκι και ρίγανη όπου τα μελίσσια που έχουμε μόνιμα στην Χρύσω στην τοποθεσία ΑΪρος άσπρισαν μέσα.






Τελικά φτάσαμε στο Καρπενήσι…..με τον ήλιο να με «στραβωνει»……αυτά έχει η νομαδική μελισσοκομία…Καλή συνέχεια…..

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

"Μελισσοκομική Επιθεώρηση"



Την Δευτέρα το πρωί ο ταχυδρόμος μου παρέδωσε το περιοδικό "Μελισσοκομική Επιθεώρηση" (να είμαι ειλικρινής το περίμενα πως και πως γιατί με είχε ενημερώσει τηλεφωνικά και μου ζήτησε την άδεια μου ο Αλέξανδρος Παπαχριστοφόρου, ενώ βρισκόμουν στο εξωτερικό, ότι θα ήθελε να γράψει για μένα και το ιστιολογιο μου σε μια στήλη του τεύχος Ιούλιος - Αύγουστος 2010).



Ενώ ξεφύλλιζα το περιοδικό (που το κάνω πλέον εδώ και πάνω από μια δεκαετία) στις σελίδες 282-284 έπεσα πάνω στο άρθρο "Η Μελισσοκομία στο Internet".



Συνάντησα και τους γνωστούς μου συναδέλφους (και πολύ καλούς μου facebook friends) Χρήστο Μεντεσίδη και Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο με τα δικά τους ιστιολόγια (Kavala's Bees και Μελισσοκομικά Φυτά αντίστοιχα) τα οποια βέβαια παρακολουθώ και το ιστιολόγιο που απλά παρακολουθώ του GrypasBees (του Ευθύμη).

Χάρηκα ιδιαίτερα που είμασταν όλοι παρέα στο άρθρο γιατί γνωρίζω πολυ καλά τα πρώτα δυο παιδιά που αναφέρω.





Θα ήθελα να ευχαριστήσω το περιοδικό "Μελισσοκομική Επιθεώρηση" και ιδιαίτερα τον Αλέξανδρο Παπαχριστοφόρου που μου έκαναν αυτή την τιμή!

Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τον Γιάννη Καζάνη ("Κρητικά και Μελισσοκομικά") και τον Αλέξανδρο Παπαδάκη ("Γαλιφιανή Μέλισσα") που με βοήθησαν με τις τεχνικές συμβουλές τους να στήσω το ιστιολόγιο μου!

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Ο 'Ελατος που μας τρέλανε φέτος.....

Ο Έλατος εδώ στην Ευρυτανία είχε δώσει δείγματα ότι άρχισε να δίνει μέλι από τις 20 περίπου Απρίλη σε κάποιες τοποθεσίες προς τα Άγραφα… δούλευε αρκετά καλά ο κοριός (το γνωστό μαύρο έντομο Cinara Confiniο) αφού “άσπρισαν” μέσα τα μελίσσια τη συγκεκριμένη περίοδο.




Παρότι όμως που ήταν έτσι τα πράγματα είχαμε τους ενδοιασμούς μας ότι δεν θα ήταν μία καλή μελισσοκομική χρονιά για τον έλατο και γενικά η χρόνια για τα μελίσσια λόγο υψηλών θερμοκρασιών για την εποχή , μεγάλο πρόβλημα συλλογής γύρης και τεράστια ανομβρία στην αρχή της πρώιμης άνοιξης του φετινού έτους 2010 .


“Bρε παιδί πολύ νωρίς είναι…δεν υπάρχει περίπτωση κάτι θα πάει στραβά!!!” λέγαμε με τους άλλους έμπειρους μελισσοκόμους.



Θυμάμαι στις 6 Απριλίου, μετά το Πάσχα κοιτούσαμε με τον Αρχιμ. Δαμασκηνό (μελισσοκόμος-γεωπόνος , μοναχός της Μονής Τατάρνας) το blog του μελισσοκόμου κ. Θεοδόση Κατσαρό (kokkini-melissa.blogspot.com) που έλεγε για τον κοριό και λέγαμε ότι αυτό δεν είναι και τόσο καλό τόσο πρώιμα!

(Μπαγασάκη, Ευρυτανίας)

Αφού δούλευαν τα μελίσσια υποθέσαμε ότι ήρθε η ώρα και για τρύγο …..ελα ντε που ξεκίνησαν οι βροχές μέσα Μαΐου μέχρι και τα τέλη Μαΐου που τον έκοβε τον έλατο!! Άντεξε σε κάποιες περιοχές ο κοριός αλλά όχι για πολύ…. Εξαφανίστηκε!!!!.....ουσιαστικά αρχές Ιουνίου τέλος για τον κοριό που σημαίνει ότι ήταν «λίγα τα ψωμιά» του έλατου ακόμη.

Δούλευαν το πρωί τα μελίσσια αλλά μετά έκοβαν, ξεκίνησε και ο κόμπος (physokermes) κάποια στιγμή τα μέσα- τέλη Μαΐου σε πολλές περιοχές τις Ευρυτανίας και δείγματα από φούσκα αλλά ουσιαστικά δεν δίνουμε ποτέ τόση σημασία σε αυτό γιατί δεν δίνει τίποτα το αξιόλογο σε μέλι. Φούντα μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις το συναντήσαμε.

Ουσιαστικά μας έπιασε όλους απελπισία τι θα κάνουμε, τι θα απογίνουμε φέτος, δεν πήραμε που δεν πήραμε ανθόμελα, λέγαμε αν δεν πάρουμε και απ τον έλατο..πάμε καταστραφήκαμε! ‘Έκανε πολύ κρύο τον Μάιο και πανικοβληθήκαμε….


Θυμάμαι συγκεκριμένα την Παρασκευή 28 Μαίου που είχαμε πάει Σοφάδες, Καρδίτσα το πρωί να πάρουμε νέα μηχανήματα (απολεπιστήρα και μελιτοεξαγωγέα) απ’ την Api-tec (Μ&Δ Ευαγγελόπουλος) και στην διαδρομή πίσω στα Φουρνά Ευρυτανίας, κοιτούσαμε τα έλατα και τον κοριό με τον πατέρα μου αλλά έκανε πολύ κρύο να τον δουλέψουν οι μέλισσες.



Το βράδυ της ίδιας μέρας έρχεται στο μαγαζί μου «Το Σπίτι του Μελιού» ένας φίλος και “μεγάλος” μελισσοκόμος (με σχεδόν 1000 μελίσσια απ την Καρδίτσα τον κύριο Αποστόλη) να λέει στον πατέρα μου “Γιώργο δεν πρόκειται να πάρουμε σταγόνα απ’ τον έλατο έτσι όπως μας τα κάνει ο καιρός, βάζουνε, κάθονται μέσα τρώνε, γονιάζουν και άντε απ’ την αρχή..την πατήσαμε φέτος”.

Και εγώ όπως πάντα αισιόδοξη του λέω “κ. Αποστόλη μην γκρινιάζετε κάτι θα πάρουμε δεν υπάρχει περίπτωση, «οργώσαμε» όλη την Ευρυτανία. Είναι νωρίς θα τρυγήσουμε μέσα Ιουνίου.”

‘Έφυγα απ το μαγαζί και πήγα στο ταξιδιωτικό γραφείο να πάρω το εισιτήριο μου για την Νέα Υόρκη, Η.Π.Α. γιατί έχασα τον θειο μου απροσδόκητα και έπρεπε να του πω το τελευταίο αντίο.

Και λέει στον πατέρα μου ο κ. Αποστόλης “Έχει δίκιο αυτό το κορίτσι Γιώργο, κάτι θα πάρουμε δεν βαριέσαι”.


(Χρύσω, Ευρυτανίας)


Άρχισε και η καβαλαρού και άλλα άνθη του δάσους να δίνουν μέλι αλλά τίποτα το αξιόλογο. Το πρόβλημα μας μετά ήταν ότι έχουμε και τα θυμάρια και να έχω τον πατέρα μου να μου λέει τηλεφωνικά στην Νέα Υόρκη “Λίτσα πρέπει να επιστρέψεις σύντομα γιατί πρέπει να τρυγήσουμε.” . Έπρεπε οπωσδήποτε να τρυγηθούν τα μελίσσια και να προετοιμαστούν να πάνε στα θυμάρια.

(Μικρό Χωριό, Ευρυτανίας)

Και τελικά αρχίσαμε τους τρύγους μέσα Ιουνίου (πήγαμε μελίσσια στα θυμάρια άρον-άρον μετά τους τρύγους απ'τις τοποθεσίες Μικρο Χωριό και Μπαγασάκη) μέχρι και προχθές τελειώσαμε τον τρύγο σε όλα τα μελίσσια στην Χρύσω, μόλις είχαν ξεγoνιάσει τα μελίσσια, τα σκαμπανεβάσματα του καιρού έκαναν τα μελίσσια να γονιάζουν πάρα πολύ και δημιουργούσε πρόβλημα στο να τρυγηθούν αποτελεσματικά.









(Χρύσω, Ευρυτανίας)



Μετά είχαμε και τις καστανιές που ήταν κάτασπρες και έπρεπε να «κόψουμε» παραφυάδες, όμως η καστανιά δεν άντεξε γιατί μόλις λουλούδιασε (άνθισε) έβρεξε! Σχεδόν όλη την εβδομάδα κάθε μεσημέρι-απόγευμα βρέχει….πάει και η καστανιά!



Τον έλατο πλέον τον αποχαιρετήσαμε εδώ και ένα μήνα σχεδόν, βγήκε ένα μέλι πολύ αρωματικό, πάρα πολύ παχύρρευστο και σκούρο σε χρώμα! Δεν θα το έλεγα χάλια σε απολογισμό μελιού ανά μελίσσι αλλά ούτε τις μισές ποσότητες της περσινής χρονιάς.

Άντε του χρόνου περισσότερα και όχι τοση "παιδεμάρα" (κούραση) όπως φέτος.

Χαιρετάμε τη ρίγανη που είναι στην αρχή του άνθους του εδώ στην Ευρυτανία και ακούσαμε τα ευχάριστα νέα απ’ την θυμάρια στην Λευκάδα απόψε απ' τον μελισσοκόμο πάπα-Κώστα ότι πάνε πολύ καλά! Αυτό που θέλουμε είναι να ζεστάνει λίγο ακόμη!